Рэвалюцыя зламала стары парадак, які існаваў  у краіне, але яе кіраўнікі не ведалі, якім будзе новы парадак і як яго будаваць. Перадумоў, пра якія пісаў К.Маркс, для гэтага ў краіне не было. Як адзначаў англійскі гісторык Э.Карр, у Расіі быў вельмі малалікі, амаль неадукаваны пралетарыят, які істотна адрозніваўся ад пралетарыяту, якому Маркс адводзіў ролю сцяганосца рэвалюцыі. Гэта ў поўнай меры адносіцца і да Беларусі таго часу [ 8, с. 24]. 
 
 

                                             Заключэнне 

      Падзеі  лютага 1917 г., якія сталі другім этапам буржуазна-дэмакратычнай рэвалюцыі.

     Лютаўская рэвалюцыя карэнным чынам змяніла  палітычнае становішча ў краіне. Усталявалася двоеўладдзе. Была звергнута самадзяр’жаўе, народ атрымаў палітычныя свабоды. З турам і ссылак вярталіся  тысячы рэвалюцыянераў. У краіне хуткімі  тэмпамі ствараліся Саветы рабочых, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў. Лютаўская рэвалюцыя выклікала пад’ём працоўных.

      Але Лютаўская рэвалюцыя не вырашыла тых супярэчнасцяў, што былі ў аснове крызісу грамадства. Ва ўмовах працягу імперыялістычнай вайны, беспрацоўя, голаду адзіным сродкам выхаду з палітычнага і сацыяльна-эканамічнага крызісу быў пераход ад буржуазна-дэмакратычнай рэвалюцыі да сацыялістычнай, які і адбыўся ў кастрычніку 1917г.

      Кастрычніцкая рэвалюцыя карэнным чынам адрозніваецца  ад усіх папярэдніх. Яна звергла ўладу капіталістаў і памешчыкаў, устанавіла дыктатуру пралетарыята, ліквідавала капіталізм, знішчыла эксплуатацыю чалавека чалавекам, сацыяльны і нацыянальны гнёт, адкрыла шлях будаўніцтва сацыялізму і камунізму.

      Кастрычніцкая рэвалюцыя паклала пачатак глыбокім сацыяльным зменам ва ўсім свеце. Бясплатна была перадана памешчыцкая зямля сялянам, а фабрыкі, заводы, шахты, чыгунка- рабочым.

      У выніку перавогі Кастрычніцкай рэвалюцыі  Камуністычная партыя стала пануючай, а пралетарыят з прыніжанага і эксплуатуемага класа стаў пануючым. Была створана новая дзяржава- дзяржава дыктатуры пралетарыята.